serkan beyde

Bazen bakıyorum da eski eşyalara, eski yazılara, eski hayatlara, galiba o zaman daha umutluyduk yaptığımız işler için. Mesela bir yazarın 10 yıl önce yazdığı yazıyı biz şu an okurken; sanki o yazarla başından geçen olayları beraber yaşıyor gibi oluyoruz. Tuhaf değil mi? Ama sonuca varan şeylerde bitmesini de istemiyoruz olayların. Veya o duyguları yeniden ve istediğimiz gibi yaşamak istiyoruz. Kullanmak istediğimiz gibi değil, severek yaşamak!

Eski günlere baktığımda çok tatmin edici şeyler yaşadım. Ama bunları sadece o dönemki dergi yazılarında ve dönemin rock'n roll ruhuyla yaşayan insanlarıyla fark ettim. Şimdi de rock'n roll var, ama bana neden eski dönemlerdeki kadar zevk vermiyor bugünün rock dinleyen veya müzik yapan insanları? Çünkü git gide rock müziği daha modern bir hale sokmaya çalışıyorlar. Benim bildiğim 90'ların grupları piyasa olmaya son derece karşıydılar mesela. Ama şimdiki gruplar bu olaya bir rockstarlık gözüyle bakıyor ve kliplerinin Kral Tv gibi kanallarda dönmesinden büyük keyif alıyorlar. Oysa gerçek rock müziği savunan gruplar sadece rock programlarında kliplerinin dönmesini istiyor. Çünkü bu insanların, olaya ticari gözle bakmaları ve prodüktörlerin izinde hareket etmeleri gibi bir durumları yok. Onlar sadece müzik için çalışıyorlar. Ha, belki maddi olarak çok fazla zengin değillerdir ama zaten biz onları zenginliklerine göre değerlendirmiyoruz ki.

Bir de o zamanlarda gördüğüm en önemli şeylerden biri de; insanların ne kadar azimli olduklarıydı. Müzikleri için yılmadan çalışmaları ve maddi, manevi her türlü zorluklara rağmen verdikleri savaşlar, bunun en önemli kanıtlarından biri. 90'larda bir sürü dergi, fanzin tarzı mecmualar vardı. Üstelik bunu yapanlar da öyle çok lüks yaşayan insanlar da değildi. Bir de yaşadığımız bu yıllara bakın. Kaç tane fanzin var, kaç tane dergi var, kaç tane radyo ve Tv programı var. Yerel yayın yapan radyo&televizyon programları kaldı mı acaba? Bunları hazırlayıp, sunan insanlar azimliydiler ve onlara duyduğum saygının onda birini şimdiki rock müzik dinleyen nesle duymuyorum. Onlar hak etmiyorlar takdir edilmeyi. Baba parasıyla Rock'n Coke'a gidip ondan da üstün bir şey yapıyorlarmış gibi bahsetmeleri kadar iğrenç bir şey olamaz. Demek 90'larda yaşasaydılar bu adamlar, dinledikleri şeyin belki de rock olmadığını anlardılar. Üstelik o dönemlerde bir sürü zorluklar ve tehdit unsurları rock dinleyen insanlar için önemli engellerdendi. Bir kere toplumsal bir baskı mevcuttu o dönemin rockerları üzerinde. Medyanın reyting uğruna rockerlara satanizm damgası vurması ve bunu topluma farklı lanse etmesi, uzun saçlılara ve siyah tişörtlülere bakılan göz, rock ve metal müzik dinleyen herkesi zor duruma sokmuştu. Mesela bir akşam televizyonda haberleri izliyordum, yine bu ‘'satanizm davası'' haberin konusu. Haberde sokakta şüpheli gördükleri kişileri (ki bunlar da uzun saçlılar ve siyah giyinenler oluyor) gözaltına aldıklarını gösteriyordu. Gözaltına alınanlardan birkaçını görünce, bazılarının pek yabancı çıkmadığını fark ettim. Bazı rock&metal müzik firmasının sahibi ve organizatörleri gördüm. Olay buralara kadar varmıştı!

Bir de şimdiki döneme bakın. Bu dönemdeki insanlar dinledikleri gruplara star gözüyle bakıyorlar ve dahası rock'n roll ruhu nedir hiç bilmiyorlar. Ama bizim ne yapmamız gerekiyor diye bir soru soracak olursak; o dönemlere acilen kavuşmamız lazım. Çünkü o dönemlere ihtiyacımız var. Fark etmiyorsunuz belki de birçoğunuz ama o dönemleri geriye getirmeye bakın. Azimli olun ve müziğinize sahip çıkın. Düşündüklerinizi hayata geçirmeye çalışın. Eğer yeterince başarabilirim kanısındaysanız; radyo&tv programı yapmaya çalışın, dergi veya fanzinler çıkarmaya çalışın. Daha başka fikirler varsa aklınızda, bunlara destek için birileriyle iletişim kurun. Bu müziğe inanan ve türlü fedakârlıkta bulunan insanlar düşündüklerinize kayıtsız kalmayacaklardır. Eğer böyle bir gayeniz varsa; emin olun ki ben her türlü destek olacağım. Eminim ki; Şehir Rock yazarları da bu konuyla ilgili ellerinden geleni yapacaklardır. Eğer bu yazı sizin içinizde ki bir ruhu (ki o da rock'n roll ruhudur) uyandırmışsa ne mutlu bana. Eğer bu müzik uğruna bir şeyler yapmayı planlıyorsanız bana ulaşın. Destek olacağımı tekrar belirtiyorum.